صاحب این قلم که طی چهار سال گذشته منتقدِ صریح جریان و جناح حاکم بر کشور بوده و بارها و بارها زیانهای سیاست یکدستسازی و ضعفها و ناکارآمدیهای دولت و مجلس گذشته را فریاد کرده است، اینک در آستانهی تشکیل دولت “وفاق ملی” که حاصل یک رقابت جدی بین دو جریان سیاسی موجود در درون نظام بوده است، ضمن دفاع از سیاستها و برنامههای دولت منتخب و مستقر، نسبت به نقد عملکرد آن با هدف بهبود و اصلاح امور و تحقق وعدههای رییس جمهور همت خواهد گماشت.
برهمگان روشن است که پیام و انگیزهی اصلی رایدهندگان به دکتر پزشکیان، “اعتراض” و “نه” به وضع موجود برای نیل به وضعیتی بهتر در سایهی وفاق و وحدت ملی بوده است. از این رو، نگرانی حامیان رییس جمهور و حساسیت آنان نسبت به کابینهی پیشنهادی-به ویژه وزیر کشور- بیش از آنکه ناشی از احتمال ناهماهنگی یا ناهمسویی ایشان با برنامهها و رویکردهای اعلامی دکتر پزشکیان باشد، محصول رنجها و مصائبی است که طی سالهای گذشته از ناحیهی دولت و بهویژه این وزارتخانه بر مردم ایران رفته و به تلخی در خاطر آنان مانده است. اگر جامعه و کنشگران سیاسی، فرهنگی و اجتماعی، وزیر پیشنهادی کشور را زیر ذرهبین بردهاند و سوابق و مواضع ایشان را با دقت و حساسیت دنبال میکنند بدین خاطر است که سَلَفِ او یعنی وزیر کشور دولت سیزدهم -با اختیارات و حوزهی وظایف وسیعی که داشت- نماد و تجسم سیاست محدودسازی و حمایت از طرحهایی چون گشت ارشاد، طرح نور و…بوده است؛ وزیری که در هنگامهی جراحی به اصطلاح بزرگ اقتصادی دولت سیزدهم اعلام کرد که فقط ۴ قلم کالا گران میشود اما بیش از ۴۰۰ تا ۴ هزار قلم کالای ریز و درشت از جراحی خونین اقتصادی متاثر شد و اقتصاد و معیشت جامعه را در وضعیت وخیم متاستاز (Metastasis) قرار داد. آری، مردمی که رویکرد همدلانهی دکتر پزشکیان را پذیرفتند و با اعتماد و امید به ایشان و برنامههایشان رای دادند، بیم آن دارند که باز شاهد برخوردهای ناصواب با زنان و جوانان در خیابان باشند!
بیم آن دارند که استانداران و مدیران ناکارآمدی که مسئول وضع موجودند و از هیچ تلاشی برای پیروزی رقیب دکتر پزشکیان فروگذار نکردند، کماکان در منصب و مسئولیت خود باقی بمانند و امید مردم را به تغییر ناامید کنند!
بیم آن دارند که وزیر کشور پیشنهادی نتواند یا نخواهد فضای باز سیاسی و اجتماعی را در جامعه احیا کند و زمینهی فعالیت بانشاط احزاب، تشکلها، سَمَن(NGO)ها و…فراهم نماید!
بیم آن دارند که مهمترین وعدههای رییس جمهورْ پزشکیان با انتخاب وزیران و کارگزارانی ناهمسو عملی نشوند و قهر و سرخوردگی مفرط و مضاعف بر جامعه حکمفرما شود!
از این رو، حامیان دکتر پزشکیان که با آگاهی از شرایط خطیر کشور و صحنهی پرسنگلاخ سیاست در ایران، دست به یک انتخاب مهم زدهاند، نه از رییس جمهور، قهرمان و قدیس میسازند و نه یکشبه او را در میانهی دو جریان خودخواه داخلی و بدخواه خارجی تنها میگذارند؛ بلکه با نقد و مطالبهگری و البته حمایت همهجانبه، از امید مردم برای داشتن یک زندگی معمولی صیانت خواهند کرد./ ۲۴ مرداد ۱۴۰۳