تنها چیزی که در عالم سیاست با هیچ مصلحتی قابل معامله نیست تمامیت ارضی یک واحد سیاسی است. در سیاست اگر هم مصالحی رعایت می شود و گاهی به میخ و گاهی به نعل زده می شود و ائتلافی شکل می گیرد و ائتلافی منحل می شود و هر از چند گاهی جا‌ی رفقا و رقبای استراتژیک عوض می شود، صرفا به خاطر حفاظت از منافع ملی است؛ منافعی که قلب و مغزش حفاظت از خاک و تمامیت ارضی است؛ خاکی که تنها ارزشی است که برای حفاظت از آن، جان ها به قربانگاه می روند بدون آن که آنان که جان به مسلخش می برند از خود سوال کنند چرا باید برای آن جان ببازند.
حال سوال اینجاست چرا از تیرماه ۱۴۰۲ تا کنون ما اجازه داده ایم روس ها به خود اجازه جسارت به تمامیت ارضی کشور ما را بدهند!؟ این که روس ها در تریبون های رسمی گستاخانه در کنار سران متوهم کشورهای عربی به خود اجازه تعرض به تمامیت ارضی ما را بدهند و بعد در اندرونی های سیاسی عذرخواهی کنند که ما قصد بدی نداشته ایم و سهوا به قلب منافع شما شلیک کرده ایم! و بعد این بازی را تکرار کنند نه تنها قابل اغماض نیست بلکه سطح روابط استراتژیک ما با این کشور را با خطرات اساسی مواجه می کند.
این که اعراب بخواهند با قدرت دلارهای نفتی کارزار حقوقی و سیاسی علیه ما تشکیل دهند و بخواهند برای روز مبادا دو کشور روس و چین را در کنار سه عضو دیگر شورای امنیت با خود همراه کنند و ما آن را صرفا به حساب نیاز امروز روس ها به دلارهای عربی به واسطه ورشکستگی مالی آن ها در جنگ اوکراین بگذاریم، توهین به شعور مخاطب است. چون قرار نیست مغازله دلاری این همسایه مشکوک شرقی با اعراب به قیمت گستاخی علیه تمامیت ارضی ما تمام شود.
ما از دولت جمهوری اسلامی می خواهیم با اعمال یک موضع عملی و نه شعاری، پایانی بر این پروژه خطرناک منطقه ای باشد. روس ها باید به این مهم برسند که نه جزایر سه گانه ایران بزرگ، لوهانسک، دونتسک، خرسون و زاپوریژیا هستند که پوتین بخواهد به واسطه دلارهای عربی سند الحاق آن ها به اعراب را امضا کند و نه پوتین و سران کشورهای عربی در جایگاه چنین تعرض و گستاخی هستند.
روس ها تا زمانی مورد احترام ما هستند که پای از گلیم قدرت خود فراتر نگذارند چون ما سر خاک لاله گونمان با هیچ کشوری تعارف نداریم و قطعا این رفتار روس ها آن ها را در کنار آمریکایی ها و اذناب آن ها قرار می دهد که با طرح خاورمیانه بزرگ به دنبال تجزیه ایران هستند.
توصیه ما به روس ها این است که اعتبار جهانی خود و جایگاه استراتژیک روابط با ایران را به دلارهای عاریه ای کشورهای عربی نفروشند.
